’Pani Henderson’ po śmierci męża kupuje teatr,
żeby jakoś zagospodarować sobie czas bogatej wdowy. Jako że kompletnie się na tym nie zna, zatrudnia kierownika teatru, ale z czasem
ma coraz więcej pomysłów i opinii,
co prowadzi do nieustannych scysji z kierownikiem. Żeby podnieść atrakcyjność przedstawień staje się bojowniczką o pokazywanie nagości na scenie. Mnóstwo humoru w stylu lat 30-tych,
a dialogi między Judi Dench (uwielbiam ją po prostu!) i Bobem Hoskinsem wręcz iskrzą.

’Paryż 36′ roku targany strajkami i kryzysem, potrzebuje też rozrywki, np. w postaci wodewilu.