’Pan Holmes’ jako postać autentyczna, na emeryturze po zakończeniu kariery detektywistycznej.
Jest schorowany, ma kłopoty z pamięcią, odsunął się od świata – mieszka na odludziu w towarzystwie gosposi i jej syna. Wszystkie jego śledztwa faktycznie miały miejsce i zostały spisane przez dra Watsona,
ale on sam często ich już nie pamięta.
Pewnego razu oglądając adaptację własnych przygód w kinie, uzmysławia sobie, że sprawa wyglądała inaczej
i próbuje na nowo krok po kroku odtworzyć prawdę z okruchów własnych wspomnień.
Jest to przede wszystkim opowieść o starości, kruchości tego, co dla nas w życiu najważniejsze, samotności…
Zagadka kryminalna i popisy dedukcyjne Holmesa są raczej tłem, napędzającym akcję.